اپوس پنج، طی یک هارمونی که از سمفونی چوبها شکل میگیرد، در مورد نیروهای منقلبکننده دانش سخن میگوید.
رایحه ی محسوس گل رز و یاس، ماهیت انسانهایی که در جامعهای ماشینی زیست میکنند را متبادر میکنند.
اپوس پنج به شکل تضادآمیزی آرامش بخش است و قصهای مدرن از جوامع امروزی است و یادآوری می کند که دانش چقدر می تواند فریبنده و متحول کننده باشد.
هنوز امتیازی ثبت نشده است